Ruesta-Sangüesa, 22 km.

Dank voor alle leuke, lieve en bezorgde reacties. Het is heel fijn om te zien hoeveel mensen er met ons meelopen en meeleven.

Met mijn voeten gaat het nog steeds goed. De spierpijn is intussen over en als de rugzak eenmaal op zijn plaats zit, hebben we er bijna geen last meer van. De blaar onder Mieke’s voet is weer genezen en afgezien van een phpd (pijntje hier pijntje daar) en het wandelen in de warmte van de middagzon gaat het heel goed en genieten we van alles wat er op ons pad komt. Het prachtige steeds wisselende landschap, de warmte van de zon, de ontmoetingen met en verhalen van onze medepelgrims, de prachtige oude dorpjes zoals Arres, Artieda en het vervallen en verlaten Ruesta.

 Gisteren dachten we een riante 8 persoonskamer voor ons tweeën te hebben maar later op de avond kwamen er nog drie heren bij waarvan er een gelijk met ons naar bed ging en onmiddelijk luid begon te snurken maar gelukkig hield dat na een uurtje op en hadden we een rustige nacht in de herberg van het vervallen dorpje Ruesta waar ‘s nachts geen vuilnis wordt opgehaald en er geen auto‘s door de straten rijden, trouwens er waren geen auto’s en geen straten!

Vanmorgen om half zeven de wekker en na het ontbijt om tegen half acht te beginnen aan de route van vandaag. De eerste km ging over een smal stenig bospad naar beneden naar de kapel waar we gisteravond waren voor de muziek en vandaar ging het 5 km licht stijgend omhoog, gelukkig over een brede steenslagweg maar het kostte wel veel tijd en energie. Daarna ging het steeds omlaag ook over allemaal onverharde wegen tot we om half twaalf in Undues de Lerda kwamen waar we een koffiestop/lunchpauze hebben gehouden. Dit was ook weer zo’n mooi oud dorp waar verder niets te doen is en waar geen winkel is.

Na Undues passeerden we de grens tussen Aragon en Navarra. 

De rest van de route ging ook over onverharde en zeer rustige weggetjes door een leeg en verlaten land. We hebben een paar zeldzame auto’s gezien en verder niemand. Er was weer ruim voldoende tijd voor meditatief lopen over eindeloos lange wegen. 

Na een paar stops om wat te drinken kwamen we om drie uur bij de herberg in Sangüesa en vonden daar onze medepelgrims weer terug. Dit stadje is iets groter en heeft wat meer voorzieningen, bovendien is er vanavond feest en kunnen we gaan genieten van muziek.

We hebben wat gegeten en daarna ruim de tijd genomen om uit te rusten. Straks op zoek naar de supermarkt om eten en fruit in te slaan voor de tocht van morgen, 27,5 km zonder voorzieningen.