Roncesvalles, 4 oktober 2019.

Na de mooie zonnige dag van gisteren vandaag weer een miezerdag.

Hospitaleros zijn net pelgrims! Voor zeven uur waren de mannen al weer uit bed en in de weer terwijl we pas om acht klaar hoefden te staan om te gaan ontbijten in Burgete. We zagen al snel dat het druilerig weer was maar zijn toch gaan wandelen en uiteindelijk viel het best mee en kwamen we droog over.

Na het ontbijt zijn we weer terug gewandeld en hebben we nog een poosje in de winterherberg gewacht tot we om elf uur naar de herberg konden voor de overdracht om elf uur. De overdracht verliep vlot omdat we met een ervaren ploeg waren en iedereen wel wist hoe en wat er moest gebeuren zodat we daarna al snel onze kamers in de herberg in gebruik konden nemen en we een korte werkbespreking konden houden.

Na een gezellige gezamenlijke maaltijd in restaurant La en afscheid van de oude ploeg konden we om twee uur beginnen aan onze werkzaamheden en al snel voelde het weer vertrouwd. Ik mocht gelijk twee uur bij de inschrijfbalie zitten en vind dat heel leuk werk om te doen. 

De hele middag bleven er natte pelgrims binnen komen maar gelukkig niet te veel zodat we voor iedereen een bed hadden en zelfs de winterberg niet nodig hadden.

Om zeven uur kwam de bus vanuit Pamplona en een van de eerste pelgrims die daar mee was gekomen, zette zijn rugzak neer, keek op en vroeg of ik hem herkende. Dit bleek Miguel te zijn met wie ik vijf jaar geleden een deel van de Camino had gelopen en met wie ik in Santiago was aangekomen. We waren beiden heel verbaasd en verrast om elkaar hier nu weer te ontmoeten. We hebben nog even samen gesproken over onze Camino belevenissen en telefoonnummers uitgewisseld. Hoe klein kan de wereld zijn!

Om tien uur gingen de lichten uit op de slaapzalen en hebben wij als hospitaleros nog een uurtje nagepraat over onze eerste hospitaleerdag met deze groep en we waren het erover eens dat het een prima dag was geweest.

Alles bij elkaar toch nog 7 km gelopen.