Roncesvalles, 3 oktober 2019.

Slapen in Zubiri blijft een uitdaging. Dit keer geen druk autoverkeer, geen schapen, geen kerkklokken en geen snel stromend water om me wakker te houden. Ik was klaar wakker en dacht dat het tijd was om op te staan en hoorde heel zachtjes de kerkklok vier!!!! keer slaan. Dus toch maar geprobeerd weer in slaap te komen op mijn korte bovenbed met hekje aan de muurzijde en niet aan de voorkant, tussen acht medepelgrims waarvan er een aantal flink snurkten! Om kwart voor zeven deden ze de lamp aan maar wij zijn nog even blijven liggen om wat meer ruimte te hebben om in te pakken.

Na een ontbijtje en een broodje en wat fruit gekocht te hebben stonden we om half negen klaar om te vertrekken voor de laatste wandeldag naar Roncesvalles. De eerste drie kilometer gingen over een modderig stenenpad omhoog en ook daarna bleef het stijgen en dalen. Het weer was prima en na een tijdje begonnen we pelgrims tegen te komen en ook nu kregen we regelmatig te horen dat we verkeerd gingen. We zijn een paar keer gestopt om wat te eten en te drinken en vooral ook te genieten van de mooie uitzichten. In Biskarete zijn we gestopt voor een lunch en in Burgete hebben we nog koffie gedronken en kregen we een appje van Henk dat zij nog 20 km naar Roncesvalles moesten zodat het de vraag zou zijn wie er eerder zou zijn.

In de herberg was het nog redelijk rustig en zijn we aangesloten in de rij voor een stempel en om Juan P te begroeten waar we de komende twee weken mee zullen samenwerken.

Intussen waren de andere leden van onze groep ook aangekomen en zijn we wat gaan drinken bij Casa Sabina. Omdat het niet duidelijk was waar we zouden slapen, zijn Mieke en ik in de herberg gaan douchen en heb ik nog even met Eva en Mika gefacetimed.

We hebben in het hotel heerlijk gegeten en ons daarna geïnstalleerd in de winterherberg omdat deze nog niet door pelgrims bezet was.

Vandaag heerlijk wandelweer, volop zon en een aangename temperatuur. En 24 km gewandeld.