Roncesvalles, 29 juni 2022.

Opnieuw een onrustige nacht. Om half vier was ik even uit bed en heb genoten van een heldere lucht met heel veel mooie sterren. Het valt niet mee om te ontspannen als er zoveel dingen gebeuren waar je geen grip op hebt en buiten de groep komt te staan. Begrijpelijk dat we afstand moeten houden maar het moet niet te gek worden. We hoesten en niezen niet en dragen mondkapjes en houden afstand, dus doen ons best om niemand te besmetten, als we dat nu nog zouden kunnen doen want dat weten we niet.

Omdat de groep zich hier ook niet goed bij voelde, wilden ze vanmorgen buiten op het terras bij Casa Sabine met ons in gesprek en daar hebben we alles zoveel mogelijk in een goede sfeer uitgesproken ook al zijn we het niet op alle punten met elkaar eens. Marion sliep nog op de tweede etage en deelde daar de badkamer met vier anderen die niet besmet zijn en zij vonden dat toch wel een probleem zodat Marion nu verhuisd is naar de winterherberg, een groot koud gebouw waar zij nu geheel alleen verblijft, het is haar beslissing maar ik vind het geen fijn idee. Het had ook andersom kunnen zijn en de niet besmette mensen hadden daar hun intrek kunnen nemen! Maar het zij zo. We moeten verder met elkaar en hopen over een paar dagen weer uit ons isolement te mogen en weer iets anders doen dan de wasserij, waar ik me trouwens eigenlijk best wel thuis voel, gezellig een praatje maken met de pelgrims en zien hoe zij ongelooflijk veel zeep en water verspillen aan een onderbroek en een paar sokken. Het grote nadeel van de wasserij is dat je niet gemakkelijk even buiten kan gaan zitten maar daar was vanmiddag toch geen sprake van want de dag begon met wat mist en daarna opklaringen maar in de loop van de middag trok het weer dicht en kwam er regen en wind en nu is het koud en nat en intussen ook donker. Ook voor morgen ziet het er niet goed uit.

We hebben wel geluk dat er tot nu toe weinig pelgrims zijn, zo tussen de 100 tot 130 per dag, zodat alle werkzaamheden wel gedaan kunnen worden door de overgebleven 5 hospitaleros. En Rudy en ik ondanks corona de wasserij voor onze rekening nemen.

Vanavond uitgebreid overleg gehad met de werkgroep hospitaleren, hoe nu op de juiste manier om te gaan met deze situatie waar we nu in zitten maar waar ook de groepen na ons mee te maken kunnen krijgen, dit had eerder moeten gebeuren maar dat is niet gebeurd, dus ook voor de werkgroep een leermoment. En probeer uit de brij van informatie de juiste informatie te vinden, de regels verschillen per land en regio!

Door al dit Corona gebeuren missen we ook de luxe warme maaltijd bij Casa Sabine en moeten we het doen met, para llevar, oftewel take away uit een plastic bakje, en ik had me zo verheugd op de lekkere maaltijden en de gezelligheid van met de hele groep eten. 
 

Maar genoeg geklaagd, we leven nog en ondanks alles kunnen we nog blijven lachen en genieten, misschien wel meer dan de anderen omdat we niet meer bang hoeven te zijn om Corona op te lopen.

wordt vervolgd!