Roncesvalles, 25 juni 2022.

De dag begon rustig, ik hoefde niet echt vroeg op te staan maar was toch weer vroeg wakker dus heb ik de tijd genomen om de foto’s op de blog te zetten en mijn oefeningen op Duolingo te doen om meer Spaans te leren. Ik heb deze twee dagen wel gemerkt dat het helpt en dat ik nu de Spanjaarden beter kan verstaan en ook antwoord kan geven. Het blijft soms een totale spraakverwarring als er Fransen, Italianen, Spanjaarden en Duitsers en nog veel meer talen achter elkaar voorbij komen. Dan is het een verademing als er een Nederlander of Belg komt en je weer even je eigen vertrouwde taal kunt spreken.

De dag begon met rustig en bewolkt weer maar er kwam steeds meer bewolking zodat we nog net buiten op het terras koffie konden drinken maar het trok steeds dichter met mist zodat er praktisch geen zicht meer was en later begon het te regenen en liep de temperatuur terug tot tien graden. Gelukkig waren toen de meeste pelgrims al binnen. Ook vandaag bleef het aantal pelgrims beperkt en hadden we 132 mensen in huis.

Een van de pelgrims kwam bij de inschrijfbalie met een vraag over een sweater die hij wilde kopen omdat hij een deel van zijn kleding ergens was kwijt geraakt omdat hij Alzheimer had, ik dacht dat hij een grapje maakte maar hij was echt serieus en vertelde hoe het voor hem was om nu samen met een vriend de Camino te lopen, zeker omdat hij het sterke vermoeden had dat zijn vriend een drankprobleem had en daardoor ook nogal eens de weg kwijt raakte.  Nadat ik hem ook nog had geholpen om wat kleding uit te zoeken uit te achtergebleven en vergeten kleding van andere pelgrims wilde hij terug naar zijn bed maar wist het nummer niet meer. Hij dacht dat het nummer 225 was maar dat klopte niet, we zijn gaan kijken bij nummer 125 omdat hij gereserveerd had maar ook dat klopte niet. Uiteindelijk zijn we terug gegaan naar de inschrijfbalie om uit te zoeken welk nummer hij wel had en dat bleek 145 te zijn. Heel triest dat een nog redelijk jong iemand zo kan verdwalen in de herberg. Zo’n verhaal maakt je toch wel weer even stil en doet je beseffen hoe goed het is als je niet beperkt wordt en gewoon kunt gaan en staan waar je wilt.

Nu snel de lamp uit en slapen, morgen loopt de wekker om half zes af om de pelgrims om zes uur uit te zwaaien.