Roncesvalles, 12 mei 2023

De eerste week zit erop, de stemming in de groep is goed en ondanks de kou en de regen zijn de meeste pelgrims goed te spreken. De lange wachttijden voor het inschrijven vallen niet bij iedereen goed en soms is er een pelgrim die daar erg moeilijk over doet maar de meesten kunnen we uitleggen waardoor dat komt en wachten ze geduldig hun beurt af. 

Elke dag zijn er wel weer bijzondere pelgrims, een pelgrima uit Nieuw Zeeland die haar kettingen mist en die  teruggevonden zijn in de wasserij, zodat we haar helemaal blij kunnen maken, een pelgrim die ‘s nachts uit zijn bed valt en daarbij een hoofdwond en een bloedneus oploopt en daarmee zorgt voor een waar bloedbad, de volgende morgen zien we overal de sporen! Pelgrims die pas laat aankomen en die bijna in tranen zijn als ze binnen komen, nog net op tijd voor de avondmaaltijd, pelgrims die hun paspoort, telefoon of wat dan ook kwijt zijn, soms zelfs een beetje de weg kwijt zijn. 

En dan elke dag weer dezelfde vragen, waar is het avondeten, waar is het ontbijt, en hoe laat begint dat, waar is de kerk, waar is de wasserij, vooral heel belangrijk de WiFi code die overal aangeplakt is net als alle andere dingen maar dat wordt niet gezien en gelezen dus blijven we geduldig antwoorden op alle vragen. 
Gistermiddag was ik vliegende keep en heb daardoor heel wat heen en weer gelopen en veel pelgrims gesproken en dat is heel leuk om te doen want dan heb je contact en dan komen mensen vaak weer bij je terug als ze nog iets willen vragen. Een Duitse pelgrim herkende mij nog van vorig jaar, hij was nu voor de twaalfde keer op deze Camino.

Intussen zijn er al ruim 2000 pelgrims aan ons voorbij gegaan, dus 2000 bedden schoongemaakt en hebben we al zoveel meegemaakt dat het lijkt of we hier al weken bezig zijn.