A Ramallosa, 24 september 2018. 22,7 km.

Afgelopen nacht deelde ik een kamer met Maria Jesus en Ana sliep in een andere kamer en ik denk dat  zij achteraf spijt heeft gehad want ze had slecht geslapen door het verkeer, de harde wind en omdat het in haar kamer koud was. Ze heeft zelfs haar slaapzak moeten gebruiken om warm te blijven en ik had een redelijk rustige nacht.

Er werd voor ons gelukkig wel een ontbijt geserveerd, anders hadden we het zwaar gekregen want ook vandaag zeker in het eeeste deel geen horeca. De route ging eerst langs de weg maar al snel dichter bij de kust en kort daarna een pad omhoog zodat we prachtig zicht hadden op de kust en de vuurtoren. Dit was ook weer een echt caminopad met grote stenen en flink klimmen en dat valt met zulk warm weer niet altijd mee. Tot nu toe is het steeds toch wel tegen de 28-30 graden.

Vandaag waren er veel pelgrims op pad, speciale groepen die met elkaar de Camino lopen en dat is ook wel leuk want dan heb je geregeld een praatje met anderen. Omdat we niet vaak in herbergen overnachten krijg je ook minder contact met andere pelgrims.

In Baiona heb ik samen met Ana de oude vesting bekeken terwijl Maria op onze rugzakken paste en Angel een terrasje ging pakken. De vesting is heel groot en wordt voor een deel als parador gebruikt, een duur hotel, zoals veel historische gebouwen in Spanje.

We hebben de route weer opgezocht en zijn via allerlei achteraf weggetjes en straatjes naar de herberg van A Ramallosa gelopen en hebben onderweg bij een bakker empanadas en brood gekocht, want onze lunch was er een beetje bij ingeschoten.

Maria heeft onderweg nog een klein aandenken voor mij gekocht als herinnering aan onze dagen samen wandelen. Voor mij blijft het nog steeds een uitdaging om met drie Spanjaarden op te trekken die alleen maar Spaans spreken maar mijn Spaans wordt er wel beter door  en met deze dames is het gezellig wandelen.

In A Ramallosa vonden we een mooie herberg waar we alle vier een eenpersoonskamer hebben voor €15 pp.

Vanmiddag uitgerust, kleren gewassen en nog wat rondgewandeld en ‘s avonds met zijn vieren uit eten wat ook weer een hele zoektocht werd omdat hier pas na half negen gegeten kan worden en dat is voor pelgrims meestal te laat.