La Romieu, 22 mei 2023. 18 km.

Gisteren kregen we bij het zien van een kasteel ruïne een visioen hoe we dit met de hele familie tot een pelgrimskasteel zouden omtoveren, compleet met escaperoom, klimmuur, abseilen, speciale maaltijden en veel aandacht, dit alles in een volgend leven!

Vannacht bij de zusters ook geen geesten of spoken in het oude klooster wel een rustige nacht. Na een sober ontbijt en hartelijk afscheid waren we klaar voor een nieuwe wandeldag. Eerst op zoek naar een bakker want we zouden slechts een dorp passeren waar op maandag alles gesloten is. Het kostte wat moeite om de route te vinden maar uiteindelijk lukte het met wat gebarentaal van een vuilnisman en konden we via veel trappen Lectoure verlaten. Het eerste deel ging dicht langs een drukke weg maar daarna waren het weer mooie graspaden en bospaden en opnieuw overal uitbundig bloeiende bloemen langs de paden. We zagen ook veel tuinbonen in de bermen en op velden met andere gewassen waar waarschijnlijk vorig jaar velden met tuinbonen hebben gestaan. Het was heerlijk wandelweer, eerst bewolkt later meer zon en warm.

Het dorp Marsolan is net als vele andere dorpen een soort openluchtmuseum, oud en mooi onderhouden en overal veel bloemen, vooral rozen in allerlei kleuren, kamperfoelie, fuchsia's en nog veel meer.

Vlak voor La Romieu kwamen we langs een prachtige tuin, met heel veel soorten bloemen en planten, een soort Keukenhof maar dan anders, heel rustig, geen grote parkeerterreinen met grote bussen maar slechts een paar auto’s. Hier hebben we even rust genomen met een lekker kopje thee. In het winkeltje verkochten ze dezelfde metalen vogels en tuinversieringen die wij ook in de Wereldwinkel verkopen.

In La Romieu vonden we tegenover het oude Colegiata de herberg waarvan we wisten dat we daar terecht konden omdat we nog contact hadden met iemand die vorig jaar werkte in de herberg waar we nu weer zijn begonnen.

We hebben ons opgefrist en zijn het Colegiata  gaan bekijken. Een heel mooi oud complex met een kloostergang, een kerk en twee torens. Het gebouw heeft door de eeuwen heen veel geleden maar is heel mooi om te bezoeken. Ondanks de wandeling van 18 km hebben we de toch nog de moed gehad om de ene toren tot bijna bovenaan te beklimmen om te kunnen genieten van het prachtige uitzicht.

De gezamenlijke maaltijd was gezellig en lekker  maar onrustig, de keuken was erg gehorig en de pelgrims heel druk en bovendien allemaal Fransen en als die allemaal door elkaar praten, kunnen wij er geen kaas meer van maken.