Herbón, 28 september 2018. 22 km.

Always look at the bright side of life🤗

Vandaag is alles anders. Vannacht weer geplaagd door de kriebelhoest en vanmorgen vroeg bleek het geregend te hebben en was het nog bewolkt en miezerig toen ik op pad ging, nu zonder Angel. Het is wel een beetje vreemd, hij was steeds nadrukkelijk aanwezig, praatte tegen en met iedereen en kon lekker mopperen op het eten en de herbergen want het was niet snel goed. En dat mis ik wel een beetje maar verder kan ik nu gewoon mijn eigen Camino gaan en ik heb besloten vandaag niet naar Padron te gaan zoals bijna alle pelgrims doen.

Vanmorgen eerst bijna een uur in het donker gelopen helemaal alleen over een donker bospad en ik hoorde overal uilen. Na anderhalf uur vond ik een bar voor een ontbijt en daar was het al behoorlijk vol met pelgrims en toen ik er weg ging begon het een beetje op de Bloesemtocht te lijken, overal pelgrims in een lange rij op weg naar Padron. Ik heb de afslag naar Herbón genomen en liep daarna bijna een uur helemaal alleen over een stil pad langs de rivier tot ik bij de kloosterherberg kwam waar slechts drie anderen mij voor waren, maar voor de herberg om vier uur openging waren alle 30 plaatsen bezet. Ik heb hier weer een aantal bekenden ontmoet en ben met een Noorse vrouw een hapje gaan eten in een bar bijna 800 m van de herberg vandaan. Intussen was de zon al weer lekker gaan schijnen en was het weer warm.

Om vier uur mochten we inchecken en konden we gaan douchen en kleding wassen. Om zes uur kregen we een rondleiding door het kloostercomplex en de tuinen door een van de vier priesters die hier nog wonen. Om acht uur was de pelgrimsmis met zegen waarbij van elke taal iemand werd uitgenodigd om een kleine tekst voor te lezen. Aansluitend was er een gezamelijke maaltijd, klaargemaakt door twee vrijwilligers. Deze avond kreeg ik weer het echte Caminogevoel van samen delen en samen eten. 

Gisteravond leek het even wat donker te worden maar vandaag was er weer the bright side of life! 😘😘😘