Esposende, 20 september 2018. 22 km.

Het moet niet gekker worden. We hadden een mooi appartement met twee slaapkamers met tweepersoonsbedden en Angel en André zouden een kamer delen en ik in de andere kamer maar door het harde snurken van Angel kon André niet slapen en zocht een rustige plek in mijn bed zodat we alle drie aan onze nodige rust toekwamen.

Het vertrek vanmorgen verliep heel rommelig omdat wij de kustroute wilden nemen en Andre de binnenroute en we allemaal op zoek waren naar een herberg om te reserveren en we ook nog wilden ontbijten en blaren afplakken. Het was ruim half negen voor we André  en een heleboel etenswaren hebben achtergelaten en wij de kust weer hebben opgezocht.

De route is enerzijds mooi zo dicht langs de kust maar het was twee uur lopen voor we de toeristenappartamenten achter ons konden laten. Daarna volgde een stuk wat mooier en rustiger was. Gelukkig is het toeristenseizoen grotendeels voorbij en is het op de stranden en wandelplankieren rustig en het is ook makkelijk lopen.  Daarna volgde een lange wandeling door een tuinbouwgebied met aan beide kanten kassen. Niet mooi wandelen. De route van vandaag was niet zo lang maar door alle gekte van de laatste dagen viel het me heel zwaar en in de herberg die we gelukkig nog konden reserveren voor vannacht heb ik gedoucht en bijna al mijn kleren in de was gedaan omdat alles vies en nat was  nadat het vannacht buiten was blijven hangen en ben ik een poos op bed gaan liggen en geprobeerd te slapen maar dat lukte niet echt. Vanavond proberen vroeg naar bed te gaan. Angel slaapt onder mij en er zijn nog zes anderen in deze kamer aan de straatkant In een mooie vrij nieuwe herberg!!!!!!!

Vanmorgen was het mistig maar later trok de mist op en werd het warmer. Ik hoest nog steeds en nu begint ook mijn keel te vervelen. Ik hoop morgen weer fris en fit te zijn voor de nieuwe etappe.

Nogmaals dank voor alle lieve, leuke en aanmoedigende reacties.

Veel liefs uit Portugal.