Dagboek van een hospitalera 2022

Gisteren om vijf uur uit bed, ontbijten en de laatste spullen inpakken en opruimen en om zes uur naar het station voor de trein van 6.17 u. naar Rotterdam. In Utrecht trof ik Marion en Alie en van de vriendelijke conducteur mochten we eerste klas reizen als we het niet verder zouden vertellen.

In Rotterdam hadden we voldoende tijd om over te stappen in de Thalys naar Parijs en daar troffen we Diana die al in Amsterdam was ingestapt. Marion had een ander stoelnummer maar de mevrouw die naast Diana zat wilde wel van stoel wisselen zodat we met zijn vieren bij elkaar zaten en lekker konden bij praten. Het overstappen van de Thalys naar de TGV ging vlot met de metro en we hadden nog tijd voor een kopje koffie op het terras bij Montparnasse.

Iets na vieren waren we in Bayonne waar we nog tijd hadden om een biertje te drinken en over te stappen op de trein naar Saint Jean Pied de Port.  Dit is echt een mooie treinrit van een uurtje, beetje railaway idee.

In Saint Jean zijn we naar Herberg Beilari gegaan en hebben we onze bagage daar gebracht en ingecheckt, daarvoor hebben we geïnformeerd over het bagagetransport voor onze koffertjes en rugzakken zodat we die niet mee hoeven te nemen over de berg.

Al snel daarna vonden we Hans en Henny die met de auto waren gekomen en zijn we met zijn zessen nog even wat gaan drinken voordat we in onze herberg aan de gezamenlijke maaltijd werden verwacht.

We waren met zestien personen en hebben een kennismakingsspel gedaan waarbij we onze naam noemden en waar we vandaan kwamen en onze reden van de camino. De maaltijd was gezellig en goed verzorgd. Na de maaltijd was het bedtijd want om tien uur ging het licht uit maar dat was niet zo erg want we waren best wel moe na zo’n lange dag.

Vanmorgen om kwart over zeven opgestaan, aankleden, ontbijten en afscheid nemen van de hospitalero van de herberg Beilari. Om kwart voor acht stond Henny al klaar om samen met ons naar Roncesvalles te wandelen. Diana zou met de bagagevervoerder mee naar Roncesvalles en Hans zou in  Saint Jean wachten op Rudy, de achtste persoon van onze groep hospitaleros.

Het was heerlijk weer, zon en een beetje witte wolken. Bij de bakker nog wat brood gekocht en met zijn vieren op pad. We hadden besloten om deze keer de groene route te nemen en niet over de berg te gaan. De route was prachtig met mooie zichten op de Pyreneen  maar uiteindelijk bleek de route niet makkelijker te zijn dan de route over de berg. Er zaten heel veel niveauverschillen in en sommige stukken moesten we over de weg lopen omdat er geen ruimte is voor een wandelpad en dat maakte het best pittig zeker omdat we geen van vieren veel gewandeld hadden van te voren. 
Na acht en een half uur lopen, 25 km.,  kwamen we bij de herberg in Roncesvalles nadat we net de laatste tien minuten nog een onweer en regenbui kregen. We hebben onze bagage opgezocht en zijn naar onze overnachtingsplekken gegaan. Ik overnacht in hotel La Posada samen met Alie,Hans, Henny en Alie, de anderen overnachten in de winter herberg.

We hebben nog even wat gedronken op het terras van Casa Sabina en hebben ons opgefrist en vanavond hebben we heel gezellig met zijn achten gegeten in het hotel Roncesvalles. Een compleet menu met wijn, water en brood voor €21. Heerlijk gegeten en dat voor zo weinig geld.

Iedereen was moe en voldaan en we zijn naar onze slaapplaatsen gegaan om morgen fris en fruitig aan onze taak te beginnen.