Roncesvalles, 7 juli 2022.

De laatste hele werkdag in Roncesvalles. Vanmorgen samen met Rudy voor het ontbijt gezorgd en de keuken weer opgeruimd. We willen de herberg netjes achterlaten voor de volgende groep dus vanmorgen de bedden geschuierd, de vloeren gestofzuigd en  gedweild en alle plinten afgenomen, onze slaapkamers alvast goed gestofzuigd en zoveel mogelijk opgeruimd en om half elf naar de koffie. Vandaag hebben we afgesproken met de archeologen om te komen kijken hoe ze te werk gaan in de silo, een soort oude begraafplaats waar zij nu al vier jaar opgravingen en onderzoek doen. We mogen afdalen in de silo en Emma, de jefe van de archeologen heeft ons verteld over wat ze allemaal gevonden hebben en intussen hebben ze al 350.000 botten en botjes uitgezocht en in aparte bakken verzameld en ze willen nog verder terug in de tijd. Het gaat in de meeste gevallen om personen tussen de 18 en 35 jaar en meest zijn het soldaten geweest. Heel leuk om te zien hoe jonge mensen hier druk mee zijn en wat er allemaal gevonden wordt.

Na de lunch bij Casa Sabina zijn we weer terug gegaan naar de herberg waar het opmerkelijk stil is, ook al hebben we weer bijzondere pelgrims binnen gekregen. Een Franse jongeman in een bruine pij en op sandalen wil de camino lopen zonder geld en probeert ook hier te overnachten zonder te betalen. Hij heeft een hele tijd hier rond gehangen en uiteindelijk blijkt een andere pelgrim bereid om zijn onderdak en eten te betalen zodat hij toch naar binnen kan.

Twee Canadese mannen komen vermoeid binnen en de ene man heb ik water en chocolade gegeven om weer bij te komen maar dat is niet voldoende, hij voelt zich steeds slechter en we moeten hem uiteindelijk op een brancard leggen in de gang omdat we hem niet meer kunnen verplaatsen. Hij heeft enorme krampen in zijn benen en heupen en in zijn buik. Gelukkig blijken er precies op dat moment twee jonge dokters aanwezig te zijn die ons kunnen helpen en hoeft er geen ambulance opgeroepen te worden. Met wat massage, medicijnen en bananen en thee krijgen we hem weer op de been en kan hij toch naar zijn bed. Later blijkt dat hij weer goed is bijgekomen en geven we hem het advies morgen heel rustig aan te doen en vooral voldoende te drinken.

Dan verschijnt er een verwarde man die ook in de herberg wil maar omdat we het niet vertrouwen, krijgt hij te horen dat de herberg vol, hij vertrekt scheldend en tierend en we voelen er ons niet echt gerust bij.

Een jong echtpaar komt met een jonge hond en honden zijn niet toegestaan in de herberg en we besluiten de hond onderdak te geven in het fietsenhok omdat het voor ons geen optie is om de hond buiten te laten. Dan hebben we nog een paar pelgrims die erachter komen dat zij een boeking hebben gedaan bij een hostel zes kilometer verder en er door alle drukte in Pamplona geen taxi meer te krijgen is en Hanz is zo lief dat hij deze mensen even naar hun hostel brengt. Uiteindelijk hebben we om tien uur weer alle pelgrims binnen en kunnen we de deur sluiten om nog even samen na te praten  over onze laatste dag in de herberg.

Morgen weer vroeg op en voor de laatste keer deze periode de pelgrims uit zwaaien en dan ons klaar maken voor de terugreis.