Santiago, 4 oktober 2018. 9.7 km.

Vandaag een rustige relaxdag. Toch op tijd opgestaan om de zon te zien opgaan boven de baai van Muxia en om de kerk en de vuurtoren te zien bij het eerste daglicht. Het voordeel is wel dat de zon hier een uur later opgaat dan in Nederland, om 8.38u. Het was wel fris maar ook heel mooi om op een speciale plek te zijn en de zon langzaam alles te zien oplichten.

Boven Muxia is een mooi uitzichtspunt waar je het hele stadje, de baai, de kerk en de vuurtoren kunt zien. Juist voor de zon boven de horizon kwam belde Jorgen en het was fijn om hem even te spreken op zo’n speciale plek.

Na het ontbijt hebben we nog wat rondgewandeld door Muxia en zijn ook nog aan de andere kant geweest waar Mieke en ik twee jaar geleden aankwamen en waar we dachten dat dat alles was wat er in Muxia te zien was.

In de middag hebben we de bus naar Santiago genomen en dachten dat er maar weinig pelgrims terug wilden maar de bus bleek op een paar plaatsen na helemaal vol te zitten en het was behoorlijk warm zodat we bijna twee uur later lekker bezweet de bus weer uitrolden en op zoek konden naar het onderdak wat we ondanks de drukte toch nog gevonden hadden. Vanavond lekker uit eten geweest en nog een poosje op het plein achter de kathedraal genoten van  de sfeer en de warmte die nog uitstraalde van de stenen muur met uitzicht op de toren met uurwerk. 

Santiago blijft toch een speciale plek al wordt de stad wel overspoeld met prlgrims en toeristen.