Pinksteren.

Vandaag aanvankelijk een rustige dag. Alle pelgrims waren rond acht uur de deur uit en de schoonmaak verliep vlot. Ali en Marion die vanmorgen de wekdienst hadden, vertrokken voor een flinke wandeling van wat later bleek 24 km te zijn.

De zes anderen gingen naar de koffie en vingen nog een glimp op van de intocht van de wandelaars die in een soort processie naar de kerk liepen.

Om twaalf uur heb ik mijn rust genomen door naar de kerk te gaan en de Pinkstermis bij te wonen.

De pelgrims kwamen ook vandaag weer langzaam binnen druppelen en we hadden nog voldoende bedden over zodat we niemand hoefden teleurstellen. Altijd fijn.

Tegen vijf uur kregen we een melding van een Franse pelgrim dat er een  Amerikaanse vrouw was gevallen en hij dacht dat er iets mis was met haar heup. We hebben geprobeerd 112 te bellen maar met zo’n vage melding konden zij niks. Hans en ik zijn naar de plek gelopen waar de vrouw zou moeten zijn en we hebben haar daar ook gevonden. En zijn voetje voor voetje met haar naar beneden gaan lopen. Hans is vooruit gelopen om te kijken of hij zijn auto kon halen en uiteindelijk zijn er twee taxichauffeurs ons op  komen halen zodat we niet helemaal naar de herberg hoefden te lopen.

De vrouw is met de taxi naar Burgete gegaan voor een check en doorgebracht naar Espinal waar zij een reservering had.

Later op de avond kwam er nog iemand een portemonnee brengen die zij gevonden had en met een beetje zoeken kwamen we erachter waar deze jongen uit Australië zijn bed had zodat wij hem blij konden maken.

Zo gebeurt er toch heel veel op dit stukje camino.