Pamplona - Zubiri, 21 km.

Gisteren ben ik er eindelijk in geslaagd om ansichtkaarten te kopen. Waar we ook kwamen, nergens kaarten te vinden. De kaarten geschreven en na de rustpauze de stad weer in op zoek naar een brievenbus en een warme maaltijd. We vonden beiden op de Plaza de Castillo waar we ook de Italiaanse vader en dochter vonden bij Cafe Iruña, een prachtig art deco restaurant wat er heel chic uitziet en waar je voor € 15,90 een heerlijke maaltijd krijgt incl wijn, water en brood en een ruime keuze uit voor- hoofd- en nagerechten.

We waren bijna klaar met eten toen Nadja binnen kwam lopen, zij was al een tijdje op zoek naar ons en wij naar haar en we dachten in de zelfde herberg te zitten maar dat bleek niet zo te zijn. We hebben nog een poosje gezellig zitten praten en de fles wijn leeggemaakt en wilden terug naar de herberg toen bleek dat het keihard regende en onweerde zodat we in de regen terug moesten. Bij de herberg hebben we afscheid genomen van de anderen, zij gaan morgen richting huis en wij verder naar Zubiri waar we de laatste nacht van deze wandeling zullen doorbrengen.

De herberg waar wij sliepen was niet een echte pelgrimsherberg waar je voor tienen binnen moest zijn maar een met een cijfercode en waar je naar binnen kon wanneer je wilde en dat gebeurde ook. Om twee, om drie uur, om vijf uur!!!!!

De route van vandaag was bekend voor ons en niet al te lang, bovendien was het na de bui van gisteravond lekker afgekoeld dus heerlijk wandelweer. Tegen half acht liepen we Pamplona weer uit en werden we er weer een paar keer op gewezen dat we verkeerd liepen, toch wel lief. Ook vandaag kwamen we veel pelgrims tegen en dat is best apart.

In Zabaldika zijn we even gestopt om te kijken of Laurence uit Grenoble daar nog was maar zij was inmiddels al weer verder gelopen maar had wel een lief kaartje voor ons achtergelaten. We zijn nog even in de kerk geweest en hebben de klok geluid en een praatje gemaakt met de zusters. Het blijft een mooie plek om tot rust te komen.

Met nog een paar stops zijn we doorgelopen naar Zubiri waar we tegen drie uur aankwamen en vonden onderdak in een mooie herberg dicht bij de rivier, een eindje van de doorgaande weg af en niet te dicht bij de kerk waardoor ik vorig jaar niet kon slapen. 

Henk van Mieke is nog even naar Zubiri gekomen en we hebben samen gegeten en bijgepraat, Henk over zijn belevenissen als hospitalero en wij over onze belevenissen als pelgrims!

Nog een dag wandelen en dan zit deel een van deze reis erop en begint het hospitaleren in Roncesvalles.