Monreal - Obanos, 29,5 km.

Ik wil niet zeuren, hoor!, maar de bedden in de herberg van Monreal zijn echt aan vervanging toe. Het is niet mogelijk om een plekje te vinden waar je geen last hebt van de binnenvering en elke beweging maakt geluid, volgens mij zelfs het knipperen met je ogen! 😏 Verder was het prima. 

Om zes uur liep de wekker af en bijna iedereen kwam uit bed om vroeg te beginnen met wandelen want het was een lange route en een zeer warme dag.

Om kwart voor zeven zijn we vertrokken, het was nog donker  en dan is het mooi om het langzaam licht te zien worden. De route was redelijk eenvoudig, onverharde paden tegen de bergwand aan zodat het wel steeds klimmen en dalen was met een mooi uitzicht op het dal waar veel landbouw is. Ook vandaag onderweg zeer weinig voorzieningen dus je bent aangewezen op wat je bij je hebt. 

Na een uur vonden we een bankje bij een mooi oud kerkje en daar zijn we gestopt voor het ontbijt en zagen we de zon boven de berg uitkomen. 

Tot Tiebas zijn we weer doorgelopen met Ingrid en Matthias in de veronderstelling dat we daar wel een restaurantje zouden vinden, maar nee hoor, niets! We hebben wel een stempel gekregen bij het gemeentehuis.

Gelukkig hadden we nog wat eten bij ons en na het afscheid van Ingrid en Matthias, die morgenvroeg weer naar Barcelona gaan, hebben we een lunchstop gehouden.

Daarna veranderde het landschap en liepen we over wat meer open terrein maar nog steeds over onverharde wegen en paden. Auto’s hebben we ook vandaag alleen vanuit de verte gezien en gehoord.

We zijn regelmatig gestopt om te eten en te drinken want de temperatuur was opgelopen tot 33 graden!😰

Ongeveer 3 km voor Obanos kwamen we de Ermita Santa Maria de Eunate, een oude kapel uit de 12de eeuw en die konden we pas na vier uur ook van binnen bekijken zodat we daar een half uurtje rust genomen hebben en daarna de kapel hebben bekeken. 

De laatste 3 km tot Obanos was echt een kwelling. We waren moe, hadden honger, het was heel erg warm en we moesten weer omhoog lopen. Gelukkig vonden we al snel de herberg en er was nog plek voor ons. Douchen en alle vieze natte kleding ingeleverd bij de hospitalero zodat het gewassen kon worden.

We zijn een biertje gaan drinken en een tortilla gaan eten zodat we weer helemaal bij zijn gekomen.

Vandaag sluiten we de Camino Aragones af, een prachtige route, soms eenzaam, grote afstanden zonder voorzieningen. Veel klimmen en dalen. Echt een Camino voor wie niet in een grote stroom pelgrims wil lopen, niet opziet tegen lange afstanden, en toch wel een beetje conditie heeft! 

Het weer was in ons voordeel en in ons nadeel. Door de zon en de droogte waren de paden allemaal goed te begaan en vooral ‘s morgens was het heerlijk wandelen maar in de middag werd het toch wel erg warm vooral op de langere afstanden. Misschien is september toch een wat gunstigere periode om te lopen.

Morgen gaan we de Camino Frances tegendraads lopen, via Pamplona en Zubiri naar Roncesvalles, nog ongeveer 60 km in drie dagen.